ອັດຕາເງິນເຟີ້ຂອງລາວ ເດືອນມີນາ 40,97% ທຽບໃສ່ເດືອນກຸມພາຫລຸດລົງ -0,29%

ອີງຕາມການລາຍງານຂອງສູນສະຖິຕິແຫ່ງຊາດ ວັນທີ 31 ມີນາ 2023 ນີ້ວ່າ: ອັດຕາເງິນເຟີ້ລວມຂອງ ສປປ ລາວ ເດືອນມີນາ 2023 ຢູ່ໃນລະດັບ 40,97% (ເດືອນກຸມພາ 2023 ແມ່ນ 41,3%) ແລະ ສະເລ່ຍ ອັດຕາເງິນເຟີ້ ໄຕມາດ 1 ປີ 2023 ຢູ່ໃນລະດັບ 40,8%. ໃນເດືອນມີນາ 2023 ນີ້ ໝວດທີ່ ມີອັດຕາເງິນເຟີ້ສູງກວ່າຫມູ່ແມ່ນ ໝວດສະບຽງອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມບໍ່ມີທາດເຫຼົ້າ ເພີ່ມຂຶ້ນ 51,0%, ໝວດຮັກສາ ສຸຂະພາບ ແລະ ຢາ ເພີ່ມຂຶ້ນ 41,8%, ຄົມມະນາຄົມ ແລະ ຂົນສົ່ງ ເພີ່ມຂຶ້ນ 41,7%, ໝວດຮ້ານອາຫານ ແລະ ໂຮງແຮມ ເພີ່ມຂຶ້ນ 36,9%, ໝວດເຄື່ອງໃຊ້ໃນເຮືອນ ເພີ່ມຂຶ້ນ 35,0%, ໝວດທີພັກອາໄສ, ນໍ້າປະປາ, ໄຟຟ້າ ແລະ ເຊື້ອເພີງຫຸງຕົ້ມ ເພີ່ມຂຶ້ນ 27,2%, ໝວດເຫລົ້າ ແລະ ຢາສູບ ເພີ່ມຂຶ້ນ 26,7%.

ເດືອນມີນາ 2023 ເຫັນວ່າ ຫລາຍລາຍການສິນຄ້າຍັງມີທ່າອ່ຽງເພີ່ມຂຶ້ນ (ໂດຍສະເລ່ຍ ເພີ່ມຂຶ້ນ 1,6%), ໃນ ນັ້ນ, ລາຄາເຂົ້າສານປະເພດ 1 ເພີ່ມຈາກລາຄາສະເລ່ຍ 14.384 ກີບ/ກິໂລ ໃນເດືອນກຸມພາ ເປັນ 14.637 ກີບ/ກິ ໂລ, ຊິ້ນໝູ ເພີ່ມຈາກ 74.458 ກີບ/ກິໂລ ມາເປັນ 76.349 ກີບ/ກິໂລ, ລາຄາຊີ້ນງົວປະເພດ 1 ເພີ່ມຈາກ 96.579 ກີບ/ກິໂລ ມາເປັນ 105.725 ກີບ/ກິໂລ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ບາງລາຍການສິນຄ້າກໍ່ໄດ້ປັບໂຕຫລຸດລົງເມືອທຽບກັບ ເດືອນຜ່ານມາເປັນຕົ້ນແມ່ນ: ນ້ໍາມັນກະຊວນ, ໄຂ່ໄກ່ ແລະ ຜັກສົດ. ພ້ອມກັນນັ້ນ, ຄາດວ່າ ທ່າອ່ຽງລາຄາສິນຄ້າໃນ ເດືອນເມສາ 2023 ອາດມີລາຄາສູງຂຶ້ນ ເມື່ອທຽບກັບປະຈຸບັນເນື່ອງຈາກມີຄວາມຕ້ອງການຂອງຜູ້ບໍລິໂພກຈະເພີ່ມ ຂຶ້ນ ເນື່ອງຈາກເປັນເທດສະການປີໃຫມ່ລາວ ແລະ ສະພາບການເໜັງຕີງຂອງລາຄາສິນຄ້ານໍາເຂົ້າທີ່ຍັງບໍ່ສາມາດຄາດ ຄະເນໄດ້ຢ່າງແນ່ນອນ. ສະນັ້ນ, ຄາດວ່າລະດັບອັດຕາເງິນເຟີ້ໃນ ເດືອນ ເມສາ 2023 ຈະສືບຕໍ່ຢູ່ໃນລະດັບທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ຈາກເດືອນມີນານີ້.

ສາເຫດຕົ້ນຕໍຂອງການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງລາຄາສິນຄ້າກໍ່ຍັງມາຈາກທັງປັດໄຈພາຍໃນ ແລະ ພາຍນອກ ເປັນຕົ້ນແມ່ນ

(1) ການໃຊ້ນະໂຍບາຍແບບຮັດກຸມເພື່ອຫລຸດຜ່ອນອັດຕາເງິນເຟີ້ໂດຍການຂຶ້ນອັດຕາດອກເບ້ຍນະໂຍບາຍຂອງ ປະເທດເສດຖະກິດໃຫຍ ່ ທີ່ໄດ້ກະທົບເຖິງການໄຫລຂອງເງິນຕາ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເງິນຕາແຂງຄ່າຂຶ້ນໂດຍສະເພາະແມ່ນ ເງິນໂດລາແຂງຄ່າ. ເຊັ່ນດຽວກັນນັ້ນ ເງິນປະເທດຄູ່ຄ້າກໍ່ອ່ອນຄ່າລົງ ລວມທັງເງິນກີບ ຊຶ່ງກະທົບເຖິງລາຄາສິນຄ້ານໍາ ເຂົ້າຂອງ ສປປ ລາວ;

(2)ສະຖານະການຄວາມຂັດແຍ່ງທາງການທະຫານ ລະຫວ່າງ ຣັດເຊຍ ແລະ ອຸແກຣນ ແລະ ຄວາມຂັດແຍ່ງທາງດ້ານເສດຖະກິດຂອງປະເທດມະຫາອໍານາດ ເຮັດໃຫ້ມີການຈໍາກັດການຜະລິດ ແລະ ຂົນສົ່ງ ພະລັງງານເຊື້ອໄຟ ແລະ ສິນຄ້າກະສິກໍາ ເຮັດໃຫ້ລາຄານໍ້າມັນ ແລະ ບາງສິນຄ້າກະສິກໍາຖີບໂຕຂຶ້ນສູງ;

(3) ຖານຜະລິດ ພາຍໃນປະເທດແມ່ນຍັງບໍ່ທັນເຂັ້ມແຂງ, ສ່ວນຫລາຍແມ່ນເອື່ອຍອີງ ແລະ ນໍາເຂົ້າຈາກຕ່າງປະເທດ ເຊັ່ນ: ສີນຄ້າ ອຸປະໂພກ, ບໍລິໂພກ, ສິນຄ້າປະພດ ປັດໄຈການຜະລິດ (ຝຸ່ນວິທະຍາສາດ, ຫົວອາຫານສັດ, ຢາວັກຊິນສໍາລັບສັດ,…), ເຄື່ອງມື ແລະ ວິທະຍາສາດອື່ນໆ ແມ່ນໄດ້ນໍາເຂົ້າ, ດັ່ງນັ້ນ ເມື່ອລາຄາສິນຄ້າຢູ່ຕ່າງປະເທດສູງຂຶ້ນ ຈິ່ງໄດ້ສົ່ງຜົນໃຫ້ລາຄາ ສິນຄ້າຢູ່ພາຍໃນປັບໂຕຂຶ້ນຕາມ;

(4) ຄວາມອາດສາມາດໃນການແຊກແຊງຕະຫລາດອັດຕາແລກປ່ຽນມີຄວາມຈໍາກັດ ແລະ ການຄຸ້ມຄອງລາຄາສິນຄ້າຢູ່ພາຍໃນຍັງບໍ່ທັນໄດ້ດີເທົ່າຄວນ.

ພ້ອມກັນນັ້ນ, ເມື່ອສັງເກດເບິ່ງໂຄງສ້າງລາຄາສິນຄ້າ1 ທີ່ຜະລິດຢູ່ພາຍໃນເປັນຕົ້ນແມ່ນ: ເຂົ້າ, ຊີ້ນ ແລະ ປາ ເຫັນວ່າ ຕົ້ນທຶນການຜະລິດເຂົ້າ ໄດ້ນໍາໃຊ້ວັດຖຸດິບ ຫລື ປັດໄຈການຜະລິດມາຈາກຕ່າງປະເທດໃນສັດສ່ວນທີ່ຫລາຍ ສົມຄວນ. ຕົວຢ່າງ: ການຜະລິດເຂົ້ານາປີ ນໍາໃຊ້ ປຸຍ ກວມ 15,31% ຂອງຕົ້ນທຶນທັງໝົດ ແລະ ນ້ໍາມັນກະຊວນ ປະມານ 7,98% ຂອງຕົນທຶນການຜະລິດທັງໝົດ; ການຜະລິດປາກະຊັງ ມີການນໍາເຂົ້າຫົວອາຫານປາ ແລະ ລູກປາ ນ້ອຍ ກວມ 84,85% ຂອງຕົ້ນທຶນການຜະລິດທັງໝົດ ແລະ ການຜະລິດໝູພັນ ນໍາໃຊ້ຫົວອາຫານ, ລູກໝູນ້ອຍ

ອີງຕາມການຄົ້ນຄວ້າ ໂຄງສ້າງລາຄາສິນຄ້າຂອງບາງລາຍການສິນຄ້າ ຂອກະຊວງອຸດສາຫະກໍາ ແລະ ການຄ້າ: ເຂົ້ານາປີຄົ້ນຄວ້າໃນ ປີ 2013/14 ຢູ່ແຂວງຄໍາມ່ວນ, ປາກະຊັງ ຢູ່ບ້ານເວີນຄໍາ ເມືອງໄຊທານີ ນະຄອນຫລວງ 2014, ການລ້ຽງໝູຂອງ ບໍລິສັດ CP ລາວ ປີ2014.