ການ​ຫາ​ລາຍ​ໄດ້​ນຳ​ປາງ​ບຸນ

ໂດຍ: ທິດ​ກ່ຳ

ທິດກ່ຳໄດ້ເຫັນກະແສຂ່າວຮືຮາໃນສື່ອອນລາຍ ກ່ຽວກັບການເກັບຄ່າຝາກລົດໃຫຍ່ຢູ່ງານບຸນນະມັດສະການພະທາດສີໂຄດຕະບອງທີ່ແຂວງຄຳມ່ວນຄັນໜຶ່ງ 40.000 ກີບ ກໍວ່າມັນແພງເກີນເຫດ, ແຕ່ວ່າຄ່າຝາກລົດໃຫຍ່ຢູ່ປາງບຸນນະມັດສະການຜາສາດຫີນວັດພູ ຢູ່ແຂວງຈຳປາສັກພັດໜັກກວ່າເຖິງ 60.000 ກີບ ຕໍ່ຄັນ.

            ເມື່ອຕັ້ງໂຈດກັນວ່າ: ເປັນຫຍັງມັນຈຶ່ງແພງຄືແນວນີ້? ຕາມທິດກ່ຳຄິດມັນອາດ ເປັນຍ້ອນຫລາຍສາເຫດ, ແຕ່ຕົ້ນຕໍອາດເປັນ ຍ້ອນການປະມູນແພງ ແລະ ອາດເປັນຫລາຍຕິດຫລາຍ ຕໍ່ຊ້ຳຊ້ອນກັນ.

ຕົວຢ່າງຜູ້ທີໜຶ່ງປະມູນ ນຳຄະນະກຳມະການບຸນໄດ້ແລ້ວເອົາໄປຂາຍຕໍ່ໃຫ້ຜູ້ທີສອງ, ຈາກນັ້ນ, ຜູ້ທີສອງພັດໄປຂາຍຕໍ່ໃຫ້ຜູ້ທີສາມມັນກໍເລີຍຕົກຢູ່ໃນສະພາບ ດັ່ງທີ່ວ່າ. ສ່ວນສາເຫດອັນທີສອງແມ່ນພາກສ່ວນກ່ຽວຂ້ອງບໍ່ມີການຄຸ້ມຄອງຕິດຕາມ ແລະ ກວດກາຢ່າງເຂັ້ມງວດປະປ່ອຍໃຫ້ບຸກ ຄົນເຮັດຕາມໃຈໂດຍບໍ່ຄຳນຶງເຖິງກົດໝາຍບ້ານເມືອງ ຫລື ສະພາບຄວາມເປັນຈິງ ຂອງເສດຖະກິດ-ສັງຄົມໃນທ້ອງຖິ່ນ, ເຊິ່ງອັນສຳຄັນກ່ອນອື່ນໝົດແມ່ນຜົນລາຍຮັບ  ແລະ ການກະທົບຂອງປະຊາຊົນໃນທ້ອງຖິ່ນ.

ສ່ວນວ່າເຫດຜົນອັນ ສຸດທ້າຍກໍແມ່ນລະຫວ່າງຄະນະກຳມະການບຸນກັບຜູ້ປະມູນມີຜົນປະໂຫຍດຮ່ວມກັນ ເອົາຕາມສູດ “ວັດເຄິ່ງໜຶ່ງ ກຳມະການເຄິ່ງໜຶ່ງ” ກາຍເປັນການສໍ້ລາດບັງຫລວງ ຫລືວ່າ ສໍ້ຫລວງບັງລາດ. ນີ້ລະຄືທີ່ມາຂອງຄ່າບໍລິ ການຝາກລົດແພງຈົນຫູດັບ ຕັບໃໝ້. ນອກຈາກນັ້ນ, ອາດຍັງມີເຫດຜົນອື່ນທີ່ສະຫລັບສັບຊ້ອນ.

ຕາມທິດກ່ຳຄິດ, ໃນຂັ້ນ ຕໍ່ໄປຖ້າຫາກພວກເຮົາບໍ່ມີ ມາດຕະການຄຸ້ມຄອງຢ່າງເດັດຂາດກໍຈະເຮັດໃຫ້ຄ່າ ບໍລິການຝາກລົດຢູ່ປາງບຸນ ນັບມື້ແພງຂຶ້ນຕິກໆ ສຸດທ້າຍ ຄົນຜູ້ໄປທ່ອງທ່ຽວໃນປາງບຸນກໍຈະນັບມື້ຫລຸດໜ້ອຍຖອຍລົງ ຫລື ມີວິທີທາງອື່ນ ເພື່ອໃຫ້ຕົນເອງບໍ່ໄດ້ເສຍຄ່າ ຝາກລົດກາຍເປັນບັນຫາລວາດແຂ້ວເຕົ່າ.

ປະເທດລາວເຮົາມີພື້ນຖານວັດທະນະທຳອັນຈົບງາມຍ້ອນຄົນລາວເຮົາສ່ວນ ຫລາຍພາກັນນັບຖືສາດສະໜາພຸດ, ມີປະເພນີວັດທະນະທຳ ແລະ ສະຖາປັດຕະຍະກຳທີ່ເລິກເຊິ່ງລະອຽດອ່ອນ, ມີຮີດສິບສອງຄອງສິບສີ່, ຮີດຍີ່ຄອງຈຽງ, ແຕ່ລະເດືອນ ແຕ່ລະປີມີບຸນປະເພນີຂອງ ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າທີ່ຫລາກຫລາຍສີສັນ. ສະນັ້ນ, ການຫາລາຍໄດ້ຈາກປາງ ບຸນນັ້ນຈຶ່ງເປັນສິ່ງທີ່ພວກເຮົາຕ້ອງການເພື່ອສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ບຸກຄົນ ແລະ ທ້ອງຖິ່ນ, ມາໃນຍຸກປັດຈຸບັນນີ້, ທິດກ່ຳ ເຫັນຫລາຍຄົນຈົນຕັ້ງບໍລິ ສັດປະມູນຮັບເໝົາສະເພາະເລື່ອງການຫາລາຍໄດ້ຈາກ ປາງບຸນຕ່າງໆໃນທົ່ວປະເທດ.

            ແຕ່ອັນສຳຄັນກໍແມ່ນຮັບປະກັນສາມຜົນປະໂຫຍດຄື: ລັດ, ລວມໝູ່ ແລະ ບຸກຄົນຕ້ອງໄປຄຽງຄູ່ກັນ. ແຕ່ເມື່ອໃດຫາກພວກເຮົາຫາກເຫັນ ແຕ່ຜົນປະໂຫຍດສ່ວນບຸກຄົນເປັນສ່ວນໃຫຍ່, ການຄຸ້ມຄອງສິນຄ້າ ຫລື ການບໍລິການ ດ້ານຕ່າງໆ ມັນກໍຈະທະວີຄູນຂຶ້ນເປັນລຳດັບ, ເຊິ່ງເບິ່ງຢ່າງ ໜຶ່ງຄືວ່າບ້ານເມືອງເຮົາບໍ່ມີຂື່ມີແປ.

ການທີ່ຢາກກິນຫລາຍ ໄດ້ກິນທໍ່ກ້ອຍຢາກກິນໜ້ອຍໄດ້ກິນທໍ່ໂປ້ມື້ນັ້ນ ເປັນຄຳສຸພາສິດທີ່ຍັງເປັນອຳມະຕະ, ເຊິ່ງພວກເຮົາຈະຕ້ອງພ້ອມກັນຄິດ ແລະ ພ້ອມກັນເຮັດ, ຈາກສາເຫດທີ່ທິດກ່ຳໄດ້ຍົກມາຂ້າງເທິງນີ້ລະຈຶ່ງເປັນໜຶ່ງໃນສາເຫດປີທ່ອງທ່ຽວລາວຜ່ານມາບໍ່ໄປເຖິງເປົ້າ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍດີ, ຕາມທິດກ່ຳວ່າພາກສ່ວນກ່ຽວ ຂ້ອງຄວນໄດ້ຄິດ ແລະ ມີມາດຕະການກ້າວໄປ ເຖິງການປະຕິບັດຄ່າຝາກລົດໃນປາງບຸນໃຫ້ເປັນມາດຕະຖານອັນດຽວກັນ, ເໝາະກັບສະພາບຄວາມເປັນຈິງຂອງລະບົບເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງ ບ້ານເຮົາ ຈຶ່ງບໍ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ຜູ້ໃຊ້ບໍລິການໃນປາງບຸນ ຕ່າງໆ, ຖ້າບໍ່ດັ່ງນັ້ນຜູ້ສັດທາບຸນກໍຈະໜ້ອຍລົງຕິກໆ ເຊັ່ນກັນ./.