ຍືດອາຍຸ 10 ອະໄວຍະວະໃຫ້ແຂງແຮງ

  1. ສະໝອງ : ຫລັງຈາກອາຍຸ 70 ປີ ຈະເລີ່ມພົບຄວາມຜິດປົກກະຕິທີ່ເກີດຈາກຄວາມເສື່ອມຂອງສະໝອງ ເຊິ່ງມັກເກີດຂຶ້ນຢ່າງຊ້າໆ ບໍ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນຢ່າງກະທັນຫັນໃນທັນທີ. ວິທີຍືດອາຍຸການໃຊ້ງານກໍແມ່ນເຮັດນິວໂຣບິກ ເອັກເຊີໄຊ ຫລື ການເຮັດກິດຈະກຳທີ່ຕ້ອງໃຊ້ມືທັງສອງເບື້ອງເຮັດວຽກປະສານກັນ ເຊັ່ນ : ເຮັດສວນ, ຫຍິບຜ້າ, ປຸງແຕ່ງອາຫານ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ສະໝອງ ທັງເບື້ອງຊ້າຍ ແລະ ເບື້ອງຂວາ ໄດ້ຮັບການກະຕຸ້ນ ແລະ ເຮັດວຽກໄປພ້ອມກັນ, ຄວນກິນປາທະເລ, ຖົ່ວເປືອກແຂງ ແລະ ທັນຍາພືດ ແຫລ່ງສຸດຍອດສານອາຫານບຳລຸງເປັນປະຈຳ, ພະຍາຍາມຝຶກຈະເລີນສະຕິກ່ອນນອນ, ໃຊ້ວິທີກຳນົດຮູ້ລົມຫາຍໃຈເຂົ້າ ແລະ ອອກ ຈົນກ່ວາຈະຫລັບ ຊ່ວຍຫລຸດຄວາມເຄັ່ງຄຽດ ແລະ ເຮັດໃຫ້ສະໝອງປອດໂປ່ງໃນມື້ຕໍ່ມາໄດ້.

     2. ດວງຕາ : ຫລັງອາຍຸ 40 ຕໍ່ ຈາກນັ້ນທຸກປີ ດວງຕາ, ຈໍປະສາດຕາ, ເລນຕາ ຈະເສື່ອມລົງໃນອັດຕາທີ່ບໍ່ສະໝໍ່າສະເໝີ ຂຶ້ນຢູ່ກັບຮູບແບບກິດຈະກຳໃນຊີວິດປະຈຳວັນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຄວນໃສ່ແວ່ນຕາກັນແດດກ່ອນເຮັດກິດຈະກຳກາງແຈ້ງທຸກເທື່ອ. ສ່ວນຜູ້ທີ່ເຮັດວຽກກັບຄອມພິວເຕີ ຄວນພັກຜ່ອນສາຍຕາທຸກໆ 45 ນາທີ ຢ່າງໜ້ອຍ 5 – 10 ນາທີ ແລະ ງົດໃຊ້ໂທລະສັບມືຖື ຫລື ແທັບ ເລັດກ່ອນເຂົ້ານອນ.

     3. ຫູ : ຫລັງອາຍຸ 60 ປີ ການໄດ້ຍິນຈະຄ່ອຍໆຫລຸດລົງທຸກປີ ແລະ ທຸກໆ 1 ໃນ 3 ຄົນ ມີບັນຫາເລື່ອງການໄດ້ຍິນເມື່ອເຂົ້າສູ່ໄວນີ້. ດັ່ງນັ້ນ, ຄວນຫລີກເວັ້ນການເຮັດວຽກ ຫລື ອາໄສຢູ່ໃນບ່ອນທີ່ມີສຽງດັງ ຫາກຈຳເປັນຈະຕ້ອງໃສ່ເຄື່ອງປ້ອງກັນ, ບໍ່ສັ່ງນຳ້ມູກແຮງໆ ຫລື ກັ້ນການຈາມ ເພາະອາດເຮັດໃຫ້ເນື້ອເຍື່ອແກ້ວຫູມີບັນຫາ ແລະ ບໍ່ເຂ່ຍຫູເອງ ເພາະຂີ້ຫູເປັນຂີ້ເຜິ້ງທີ່ຊ່ວຍຮັກສາຄວາມຊຸ່ມຊື່ນຕາມທຳມະຊາດ ການເຂ່ຍ ຫລື ຂັວດຫູ ເຮັດໃຫ້ເກີດການອັກເສບ ແລະ ເນື້ອເຍື່ອແກ້ວຫູອາດຈີກຂາດໄດ້.

     4. ປອດ : ຫລັງອາຍຸ 30 ປີຕໍ່ ຈາກນັ້ນທຸກໆປີ ປະສິດທິພາບການເຮັດວຽກຂອງປອດຈະຫລຸດລົງປະມານ 1%, ເຮົາຄວນລອຍນຳ້ ຫລື ແລ່ນ ຢ່າງໜ້ອຍມື້ລະ 45 ນາທີ – 1 ຊົ່ວໂມງ, ຄວນໃຊ້ພືດສະໝຸນໄພປັບທາດ ໂດຍການກິນພືດທີ່ມີສັບພະຄຸນບຳລຸງປອດ, ປັບທາດ, ແກ້ໄອ, ຫລຸດຂີ້ກະເທີ່ໄດ້  ກ່ອນອາຫານເຊົ້າ – ແລງ ແລະ ຫລີກເວັ້ນຈາກຄັວນຢາສູບ, ຄັວນທູບ, ຄັວນຈາກການປຸງແຕ່ງອາຫານ, ຂີ້ຝຸ່ນ ແລະ ສານເຄມີທີ່ມີອາຍລະເຫີຍຕ່າງໆ.

     5. ຫົວໃຈ : ຫລັງອາຍຸ 65 ປີ ຈະເລີ່ມມີໂອກາດເປັນພະຍາດຫົວໃຈ ເນື່ອງຈາກກ້າມຊີ້ນຫົວໃຈທີ່ຫລຸດລົງສວນທາງກັບອັດຕາການໜາໂຕຂອງຜິວໜັງຫົວໃຈທີ່ເພີ່ມຂຶ້ນ ເມື່ອອາຍຸ 20 – 30 ປີ ສະເລ່ຍທຸກໆ 10 ປີ ອັດຕາການຟອກເລືອດສູງສຸດຈະຫລຸດລົງປະມານ 10% ດັ່ງນັ້ນ ຄວນງົດການກິນອາຫານມັນ, ຫວານ, ເຄັມ, ຮັກສາຄວາມດັນເລືອດ ແລະ ນຳ້ໜັກໂຕໃຫ້ຢູ່ໃນເກນປົກກະຕິ, ຄວນລອຍນຳ້, ຍ່າງ, ແລ່ນ, ຝຶກໂຍຄະ ລວມເຖິງການຍົກນຳ້ໜັກ ຊ່ວຍໃຫ້ຫົວໃຈເຮັດວຽກຕໍ່ເນື່ອງ, ກ້າມຊີ້ນຫົວໃຈແຂງແຮງ ແລະ ປູກຕົ້ນໄມ້, ໄປເຮັດກິດຈະກຳໃນສວນສາທາລະນະ ຫລື ມີສັດລ້ຽງ ເຊິ່ງຜູ້ທີ່ມີກິດຈະກຳເຫລົ່ານີ້ມີຄວາມສ່ຽງເປັນພະຍາດຫົວໃຈໜ້ອຍກ່ວາຄົນທົ່ວໄປ.

     6. ໝາກໄຂ່ຫລັງ : ຫລັງອາຍຸ 50 ປີ ໝາກໄຂ່ຫລັງຈະເລີ່ມເສື່ອມລົງເທື່ອລະໜ້ອຍ ຈົນທ່ານເກືອບບໍ່ຮູ້ສຶກ ຕ້ອງດື່ມນຳ້ໃຫ້ພຽງພໍ, ສະຖາບັນການແພດສະຫະລັດອາເມລິກາ ລະບຸວ່າ ຜູ້ຊາຍອາຍຸ 19 ປີຂຶ້ນໄປ ຕ້ອງດື່ມນຳ້ເຖິງ 13 ຈອກຕໍ່ມື້, ຂະນະທີ່ແມ່ຍິງໄວດຽວກັນຕ້ອງການນຳ້ມື້ລະ 9 ຈອກ, ງົດປຸງແຕ່ງລົດຊາດອາຫານໂດຍບໍ່ຈຳເປັນ ບໍ່ວ່າຈະເປັນນຳ້ຕານ, ເກືອ ຫລື ນຳ້ຊ໊ອດຕ່າງໆ, ຄວນຄວບຄຸມນຳ້ໜັກໂຕ ແລະ ຄວາມດັນເລືອດບໍ່ໃຫ້ເກີດເກນມາດຕະຖານ.

     7. ລຳໄສ້ : ຫລັງອາຍຸ 60 ປີ ຕຸ່ມນ້ອຍໆທີ່ເຮັດໜ້າທີ່ດູດຊຶມສານອາຫານໃນລຳໄສ້ນ້ອຍຈະບາງລົງ, ຮ່າງກາຍຈຶ່ງດູດຊຶມສານອາຫານໄດ້ໜ້ອຍລົງໄປນຳ. ຄວນກິນອາຫານທີ່ຍ່ອຍງ່າຍ, ກິນປາ, ຖົ່ວ, ເຫັດ ລວມເຖິງຜັກ – ໝາກໄມ້ໃຫ້ຫລາຍຂຶ້ນ, ຫລີກເວັ້ນອາຫານຈືນ, ຄວນກິນໂຢເກິດ 1 ຈອກທຸກມື້ ເສີມໂປຣໄບໂອຕິກ ເພີ່ມປະລິມານແບັກທີເຣຍດີໃນລຳໄສ້, ລອງຝຶກໂຢຄະ ຈະຊ່ວຍລະບົບຍ່ອຍທຸກເຊົ້າຫລັງຕື່ນນອນ.

     8. ຜິວໜັງ : ຫລັງອາຍຸ 18 ປີ ຕໍ່ຈາກນັ້ນທຸກໆປີ ຄໍລາເຈັນ ແລະ ອີລາສຕິນໃນຜິວໜັງຈະຫລຸດລົງປະມານ 1% ເຮົາຕ້ອງທາຄຣີມກັນແດດທີ່ມີສ່ວນປະສົມຂອງໄທທານຽມ ຫລື ສັງກະສີເປັນປະຈຳ, ເລືອກກິນຖົ່ວເປືອກແຂງ, ໝາກໄມ້ຕະກູນໝາກກ້ຽງ ແລະ ໝາກເບີຣີເປັນປະຈຳ, ລອງພອກໜ້າດ້ວຍໂຢເກິດ ຫລື ໃຊ້ວຸ້ນຈາກຫວ້ານຫາງແຂ້ພອກເພື່ອຟື້ນຟູຜິວຫລັງຕາກແດດສະເໝີ.

     9. ກະດູກ : ຫລັງອາຍຸ 35 ປີ ຕໍ່ຈາກນັ້ໜທຸກໆປີຄວາມໜາແໜ້ນຂອງມວນກະດູກຈະຫລຸດລົງປະມານ 1% ແລະ ຈະມີອັດຕາຫລຸດລົງໄວຂຶ້ນເມື່ອເຂົ້າສູ່ໄວໝົດປະຈຳເດືອນ. ຄວນຍົກນຳ້ໜັກ ຫລື ໂດດຂຶ້ນ – ລົງມື້ລະ 20 ເທື່ອ, ລອງເພີ່ມລາຍການອາຫານທີ່ໃຫ້ທາດການຊຽມ ເຊັ່ນ : ປາທູ, ໜຶ້ງຜັກ, ກິນນົມ, ເນີຍ, ຊີສ ເປັນປະຈຳ, ລະວັງການໃຊ້ຢາສະເຕຍຣອຍ ແລະ ຢາລູກ ກອນທີ່ມີຜົນເຮັດໃຫ້ກະດູກຜ່ອຍ.

     10. ກ້າມຊີ້ນ : ຫລັງອາຍຸ 40 ປີ ຕໍ່ຈາກນັ້ນທຸກໆປີ ມວນກ້າມຊີ້ນຈະຫລຸດລົງ ແລະ ປ່ຽນເປັນໄປມັນ ອັດຕານັ້ນບໍ່ສະໝໍ່າສະເໝີ ຂຶ້ນຢູ່ກັບຮູບແບບກິດຈະກຳໃນຊີວິດປະຈຳວັນ, ລອງວິດພື້ນ, ຍົກນຳ້ໜັກທ່າລະ 15 – 20 ເທື່ອ ນັບເປັນ 1 ຮອບ ເຮັດທຸກມື້ຢ່າງໜ້ອຍເທື່ອລະ 2 ຮອບ.

     ສຸດທ້າຍການກິນອາຫານທີ່ມີສານແອນຕີ້ອອກຊິແດນສູງ ເຊັ່ນ : ຜັກຫລາຍສີ, ໝາກໄມ້ສົ້ມ, ຝາດ, ຂົມ ຊ່ວຍຫລຸດຄວາມເສື່ອມຂອງແຊນຕາມປົກກະຕິໄດ້, ຢ່າລືມເສີມໂດຍການນອນຫລັບພັກຜ່ອນໃຫ້ພຽງພໍ, ຝຶກສະມາທິ ແລະ ຫາໂອກາດອອກໄປພັກຜ່ອນທ່າມກາງທຳມະຊາດ ເພື່ອຫລຸດຄວາມເຄັ່ງຄຽດທີ່ເປັນໂຕການເລັ່ງຂະບວນການເສື່ອມຂອງແຊນໃນຮ່າງກາຍ.